
Narcyz Witczak-Witaczyński/zdjęcie jego autorstwa. NAC
Oficer wojska polskiego, ułan odznaczony orderem Virtuti Militari. Fotograf pracujący dla Centralnego Biura Propagandy Legionów Polskich. Wykonywał zdjęcia na froncie, dokumentował życie w okopach, portretował kolegów legionistów. Narcyz Witczak-Witaczyński pozostawił po sobie 4 500 szklanych negatywów!
Od początku swojej służby w Szwadronie Przybocznym dokumentował przy pomocy fotografii dzieje Wojska Polskiego, a szczególnie codzienne życie kawalerii. Jako jeden z nielicznych miał prawo fotografowania marszałka Józefa Piłsudskiego i najważniejszych osobistości II RP, polityków i wojskowych.
Był jednym z najbardziej popularnych fotoreporterów wojskowych. Jego fotografie publikowały czasopisma m.in. „Wiarus”, „Jeździec i Hodowca”. Ilustracje jego autorstwa zawiera najbardziej znana przedwojenna publikacja o historii kawalerii – Księga Jazdy Polskiej (Warszawa, 1938). Prace Narcyza Witczaka-Witaczyńskiego publikowano jako pocztówki, foldery i koperty. Zdobył I nagrodę w konkursie fotografiki wojskowej w 1937 oraz wiele innych nagród i wyróżnień.
Swoją pasję rozwijał po odzyskaniu niepodległości, pozostawił ponad 4 500 szklanych negatywów. Wśród jego prac znajduje się kilkadziesiąt fotografii dzieci, a pośród nich chłopców w strojach ułanów z entuzjazmem odgrywających sceny z wojny, która przyniosła Polsce wolność.
17 lipca 1942 został aresztowany przez niemieckie władze okupacyjne. Więziony na Pawiaku do grudnia 1942, a następnie w obozie na Majdanku, gdzie zginął 27 marca 1943.
Skomentuj